Kiedy zawodzi rząd i jego destrukcyjna polityka, dodatkowo pewne fakty się ukrywa, szybko pojawiają się tematy zastępcze, być może to jeden z nich, a być może, że to realne zagrożenie.
Informacja dla hodowców drobiu
W związku z wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków w Polsce hodowcy drobiu powinni zachowywać szczególną ostrożność i stosować odpowiednie środki bioasekuracji minimalizujące ryzyko przeniesienia wirusa grypy ptaków do gospodarstwa.
W szczególności:
- Przetrzymywać drób w izolacji od dzikich ptaków;
- Przechowywać paszę i ściółkę w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, uniemożliwiającym kontakt z gryzoniami, dzikim ptactwem oraz ich odchodami;
- Karmić i poić drób w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie i ich odchody;
- Stosować w gospodarstwie odzież i obuwie ochronne oraz po każdym kontakcie z drobiem lub dzikimi ptakami umyć ręce wodą z mydłem;
- Stosować maty dezynfekcyjne w wejściach i wyjściach z budynków, wjazdach i wyjazdach z gospodarstwa, w których utrzymywany jest drób.
Hodowco!!!
Pamiętaj o zgłaszaniu niezwłocznie do odpowiednich osób i instytucji (lekarz weterynarii prywatnej praktyki, powiatowy lekarz weterynarii, wójt/burmistrz/prezydent miasta) podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej drobiu.
Objawy kliniczne wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI) u drobiu
- zwiększona śmiertelność;
- znaczący spadek pobierania paszy i wody;
- objawy nerwowe: drgawki, skręt szyi, paraliż nóg i skrzydeł, niezborność ruchów;
- duszności, sinica, wybroczyny, biegunki, nagły spadek nieśności.
UWAGA!
W przypadku gospodarstw utrzymujących więcej niż 350 sztuk drobiu średniorocznie istnieje obowiązek posiadania i wdrożenia planu bioasekuracji uwzględniającego profil produkcji gospodarstwa oraz co najmniej:
- podziału gospodarstwa na strefy „czyste” i „brudne” dla osób wykonujących czynności związane z utrzymywaniem drobiu;
- procedur wprowadzania do gospodarstwa drobiu, pasz, ściółki, materiałów pomocniczych oraz sprzętu i urządzeń wykorzystywanych w chowie i hodowli;
- procedur czyszczenia i dezynfekcji pomieszczeń, środków transportu i wyposażenia oraz higieny osób wykonujących czynności związane z utrzymywaniem drobiu;
- procedur zwalczania szkodników;
- procedur rozdziału poszczególnych stad drobiu oraz uniknięcia bezpośredniego lub pośredniego kontaktu drobiu z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego.
Choroba niebieskiego języka – poważne zagrożenie dla Twojego stada
Polska posiada status kraju wolnego od choroby niebieskiego języka (BT). Każde państwo członkowskie UE musi posiadać aktualny wykaz terytoriów lub stref informujących o statusie względem choroby niebieskiego języka.
Wystąpienie choroby powoduje duże ograniczenia w przemieszczaniu zwierząt z gatunków wrażliwych.
Choroba niebieskiego języka (Bluetongue) jest zakaźną wirusową chorobą przeżuwaczy, zarówno domowych, jak i dzikich.
Zwierzęta nie zarażają się bezpośrednio od siebie, a jedynym wektorem są owady kłująco-ssące kuczmany (Culicoides).
Choroba nie przenosi się na inne gatunki zwierząt gospodarskich i domowych oraz na ludzi.
Objawy choroby niebieskiego języka u przeżuwaczy:
- gorączka,
- obrzęk warg, powiek, małżowin usznych,
- owrzodzenie warg, opuszki zębowej, niekiedy języka,
- duszność, ślinotok, obfity wypływ z nosa,
- przekrwiony, obrzękły, siny i wystający z jamy ustnej język,
- zapalenie koronki i tworzywa racic, kulawizna,
- ronienia, rodzenie zdeformowanych płodów.
Choroba może przebiegać od zakażenia bezobjawowego lub postaci przewlekłej do nadostrej i ostrej.
W celu ochrony zwierząt przed chorobą należy:
- wystrzegać się zakupu zwierząt pochodzących z niewiadomego źródła, a w przypadku zakupu zwierząt spoza Polski wybierać te, które pochodzą z krajów wolnych od BT,
- zapewnić okresowe wizyty lekarza weterynarii w gospodarstwie,
- w okresie aktywności owadów (od wiosny do jesieni) zapewnić ochronę przed kuczmanami i zwalczać owady w pomieszczeniach inwentarskich.
Na terytorium Polski choroba niebieskiego języka podlega obowiązkowi zwalczania.
Zgłoszenie podejrzenia wystąpienia choroby niebieskiego języka, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt jest obowiązkiem, którego niedopełnienie stanowi wykroczenie.
W przypadku wystąpienia choroby niebieskiego języka obszar objęty programem likwidacji zakażenia obejmuje gospodarstwa zlokalizowane w promieniu 150 km od gospodarstwa, w którym potwierdzono obecność wirusa.
Więcej informacji dot. objawów i ochrony zwierząt przed chorobą
(red.)
